Sinds een paar maand weet ik dat ik het mestcelsyndroom heb. Daardoor is mijn immuunsysteem niet in orde. Ik had al wat last van mijn luchtwegen zoals benauwdheid en toen kreeg ik Corona. Op donderdag 28 mei nog gewerkt en niet gerealiseerd dat ik de klos was. Wel kuchen en moe maar verder.... En op vrijdag werd ik al zieker en heb ik me in de corona spoedtent achter het ziekenhuis een test laten afnemen. Op 1e pinksterdag kreeg ik de uitslag positief. Ik ben een alleenstaande vrouw dus ik zat thuis alleen in quarantaine en kon niet meer voor mezelf zorgen laat staan een bed verschonen. Zo ziek was ik. Kwam alleen nog maar het bed uit om mijn flesje water te vullen en voor het toiletbezoek. Werd steeds benauwder en de koorts ging omhoog. Gedrukt met paracetamol. Mijn dochter kwam op een gegeven ogenblik van buiten de plaats mij eten brengen en zette dat buiten op de stoep. Op haar aandringen heb ik de huisarts gebeld. Die hield 'de vinger aan de pols' en belde mij de andere dag hoe het ging. Het ging dus nog. Dacht ik. Maar dag later was ik helemaal niets meer en mijn dochter drong erop aan de huisarts weer te bellen. Zij is toen gekomen en heeft in overleg met de longarts mij op laten halen met de ambulance. Ik heb 5 dagen in het ziekenhuis gelegen aan de zuurstof. Alleen op een kamer. Dat was fijn. Ik voelde me zo ziek. Maar ook daar alleen wat verpleging gezien die alleen maar helemaal dik ingepakt binnenkwamen. Het contact was minimaal. Ik mocht 1 bezoeker hebben per dag, ingepakt, maar er is niemand geweest omdat ze allemaal bang waren voor besmetting. Afgelopen dinsdag mocht ik weer naar huis en de angst sloeg me om het hart omdat ik nog niet beter was, nog steeds besmettelijk, en ik thuis weer aan de goden overgelaten werd. Gelukkig ben ik nu zover met oefeningen doen dat ik weer wat langer op kan blijven. Ik ben wel benieuwd hoelang het duurt voor ik beter ben en ik ook weer kan werken. Maar nu komen er andere naweeën. Ik ben benieuwd of anderen daar ook mee te maken hebben gekregen. Ik heb een goede vriend die ook positief getest was maar niet ziek. Hij is in quarantaine geweest. Nu wilde hij hier afgelopen dinsdag bloemen voor mij neerzetten toen ik thuiskwam. Maar voor hij hier naar mijn appartement kon op de 1e verdieping boven winkels, werd hij al aangehouden door buurtbewoners dat hij moest verdwijnen uit de buurt en dat ze hem hier niet wilden hebben omdat hij Corona had. Hij was alleen positief getest en inmiddels uit quarantaine en niet ziek. Ook is hij telefonisch bedreigd dat hij zijn kop hier niet meer mocht laten zien. Mijn andere dochter die ook positief getest was maar ook niet ziek en inmiddels al meer dan een week uit quarantaine, kreeg met hetzelfde te maken. Buurtbewoners die haar na schreeuwden dat ze naar binnen moest gaan en niet meer buiten mocht komen. Ik heb echt het gevoel dat we teruggevallen zijn in de middeleeuwen waar ook domme en bekrompen mensen leefden en mensen hiervoor op de brandstapel zouden komen. Zijn er meer mensen die hiermee te maken hebben? Met zulke domme reacties uit de omgeving?
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
