Begin maart kreeg ik mijn eerste klachten en kort daarop heb ik thuis twee weken plat gelegen met corona, koorts, pijn in de longen, kortademig, en echt geen enkel kracht om uit mijn bed te komen. Heftige en emotionele ervaring. Normaal gesproken sport ik 4 x per week en heb ik een super conditie en kracht. Na die twee weken helemaal niks meer. Zeker nog 3 weken klachten gehad en pijn op de borst. De weken daarna weer op de fiets en opbouwen wat goed ging. Afgelopen maandag weer 20 minuten een high intensiteit training gedaan, en gisteren direct weer een terugval met pijn in de longen en borst......... Iemand zelfde ervaringen en wanneer houdt dit nu eens op. Ik wordt hier zo vervelend van.   

Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.

arjan74 3 jaar geleden

Hoi philip,

Ik heb bijna dezelfde klachten vanaf 15 maart, ik dacht ook na 6 weken om wat conditie op te bouwen...tijdens het fietsen een schepje erboven op te doen.. en wat meer lichamelijk werk in de tuin ect..(normaal gesproken ben ik ook redelijk actief/ gezonde leefstijl niet rokend)

waarschijnlijk ben ik ook iets te intensief geweest en kreeg net als jij een dikke terugval.Ik ga het nu anders aanpakken en mijn conditie helemaal terugkrijgen is nu een langere termijn doel geworden...mijn doel is nu hoe ik de dagen met zo min mogelijk klachten  kan doorbrengen...maar het lijkt ook wel of het per dag verschilt of klachten wel of niet optreden...heel onduidelijk.

Ik heb een tip gelezen van iemand die een fysio therapie heeft gehad na corona...maximaal 40 procent belasten..en na belasting rust inbouwen.

Ik wacht met smart op een soort van plan, hoe we hier mee om kunnen gaan..en net als jij soms  gefrustreerd.


Brigitte 3 jaar geleden

Het Arjan,

jouw mededeling klopt! Ik heb het coronavirus doorstaan! Ben via de IC waar ik 11 dagen gelegen heb( 8 dagen in slaap gehouden) en daarna nog 7 dagen ziekenhuis terecht gekomen bij de herstelzorg van Adelante te Hoensbroek. Ik kon nl.niet meer lopen! Daar ging de fysiotherapeut met me aan de gang en die hield ook de genoemde 40 procent aan. Eenmaal thuis merk ik dat ik zelf niet in staat ben om mijn conditie ( m.n.spiermassa) op peil te krijgen en moet dus beginnen met fysio. Ook hier wordt 40 procent aangehouden. Ik denk dat je een lange adem moet hebben vwb je herstel. Die adem heb ik ook niet altijd maar je hebt geen keuze....blijf luisteren naar je lichaam

Marissa 3 jaar geleden

Hoi Philip, voor mij is dat zeker herkenbaar, alleen dan niet bij een High intensitytraining, maar wanneer ik zelf heen en weer naar de woonkamer ben gelopen... 

De manier is om qua belasting idd een 4 of 40% aan te houden. Je zult zien dat t met baby stapjes omhoog gaat.. 

AnsH 3 jaar geleden

Ook ik ervaar dezelfde klachten. In maart 3 weken flink ziek geweest ( geen koorts, wat verhoging en verder alle coronaklachten gehad behalve misselijkheid), maar geen test gehad. Ik knapte niet echt op, druk op longen, kortademig en druk op bijholte en achter mijn oog..  ik kreeg n anti- bioticumkuur. Deze heeft niet geholpen. Weer terug naar huisarts, ze wist het ook niet. 
Sinds begin deze week weer gaan werken ( onderwijs). Ik werd in de loop van de week steeds kortademiger, vermoeider worden en me niet goed voelen. Op woensdagavond  kreeg ik op gegeven moment bijna geen lucht meer. Huisartsenpost gebeld en ik mocht meteen door naar coronastadpoli. Daar geen gekke dingen aan mijn longen gehoord ( ik was bang dat ik een longembolie had). Dag erna weer naar huusarts. Nu eindelijk een coronatest gekregen en een spoedbloedtest op embolie en ontstekingen. Bloed was oke! Nu de test afwachten. Verder zou ik een longfoto gaan krijgen, afhankelijk van uitslag coronatest. 
Allemaal heel frustrerend. Je voelt je op je werk niet serieus genomen! Ben ook benieuwd naar vervolg van onderzoeken..
Ben wel “ blij” te lezen dat meer mensen dit ( helaas) ondervinden!

Maar wat betekend 40% opbouwen en zijn jullie aan het werk??

Beau 3 jaar geleden

Heb je al een uitslag van de test (bloed)?

Ik heb namelijk zelf precies zelfde klachten en alles was negatief

Brenda 3 jaar geleden

Hoi! Zoveel herkenning! Ben 38 jaar en werk in de zorg. 
Ik heb sinds een week ook een terugval (ook thuis weken moeten uitzieken)...terwijl het herstel zo goed ging met wandelen en fietsen en terug aan het werk waarvan 1 dag nog thuis. Erg zoekende wat nu na 6 weken deze terugval maakt? Pijn op de borst, druk op mijn rug en kan haast mijn bed niet uit ‘s ochtends en lijkt het alsof ik wel kan blijven slapen. Ook ‘s middags weer even liggen terwijl ik dit al weken niet meer heb gedaan. Het slijm ophoesten bij inspanning is eigenlijk nooit weggegaan. Vraag me af of het chronisch zal zijn? 

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen wat betreft sporten?  

Iemand al bijvoorbeeld een longfoto gehad? Verwijzing nazorgpoli? Welke onderzoeken krijg je dan?  Je hoort nu ook meer over bloedstolsels in het lichaam. 

Charlotte Holst 3 jaar geleden

Wat ik heb begrepen is dat er inderdaad een groep patienten is die na covid19 verhoogd risico op trombose heeft. Vooral de "usual suspects" dus mensen die roken en/of te dik zijn, vet eten, weinig bewegen.  En als je door covid al weken in bed ligt... tja... blijf bewegen dus.

Mieske 3 jaar geleden

Hallo ik ben 49 jaar 8 weken thuis geweest. Geen koorts, maar wel alle andere klachten als hoesten, pijn op de borst, tinteling linkerarm, pijn bij mijn schouderbladen, flink benauwd. En niemand die je kan helpen. Weken de huisarts gebeld, die bleef zeggen thuis uitzieken. Maar ondertussen vraag je jezelf af, zou ik niet misschien iets anders hebben. 

Twee weken geleden mocht ik eindelijk bloed laten prikken met veel moeite. Uit deze test kwam een week later uit dat mijn bloed oke was. Toen dacht ik: Oke?! Er is toch wel degelijk iets aan de hand. Testen op antilichamen deden ze blijkbaar niet. Je komt dus geen streep verder. 5 dagen later werd ik ineens terug gebeld dat mijn bloed toch niet goed was. Ik had vitamine D te kort en te weinig rode bloedlichaampjes. Dat heeft er dus mee te maken dat je te weinig energie hebt. Daar heb ik nu sinds vorige week tabletten voor gehad, en ik heb het idee dat ik me langzaamaan iets beter voel. Ik ben ook sinds een week weer 2 uurtjes per dag aan het werk. Wel voel ik daarna dat ik echt moet gaan liggen om op rust te komen. Ik merk dat je snel geneigd bent om teveel te doen. Een aantal weken eerder had ik ook al geprobeerd te gaan werken maar dit was veel te snel. Ik heb toen ook een zware terug val gehad. Ook wil ik jullie de tip geven om op te letten met auto rijden. Ik heb namelijk soms nog last van mijn concentratie.

Doe het dus rustig aan en op je eigen tempo. En laat niemand je vertellen hoe je het moet doen! Iedereen weet het beter, maar niemand van hen voelt hoe jij je voelt.

Ook is het belangrijk dat je wel nog probeert om een grapje te maken. En een beetje lol in je leven te hebben. Anders wordt je zo negatief.

Heel veel succes allemaal!

Maria_P 3 jaar geleden

Hoi, ik heb ook een terugval gehad. Ik was weer net een paar dagen volledig begonnen met werken maar kreeg het behoorlijk benauwd/ olifant gevoel op borstkast, steken etc. Na aandringen doorverwezen voor bloedprikken op longembolie maar dat gaf geen duidelijkheid. Uiteindelijk terecht gekomen bij de longarts. Die gaf aan dat ik anders was gaan ademen door (eindelijk bevestigd corona) en veel te veel zuurstof in mijn longen heb. De longfoto was gelukkig goed en gaf aan dat daar geen corona meer zat en geen blijvende schade. Via via kwam ik vervolgens in aanraking met een long-fysio die gespecialiseerd is in corona herstel (deze mensen zijn er gewoon!!) Vanaf deze week wordt ik door hem gehoord en begeleid in mijn herstel. Hij geeft aan dat ik echt de tijd moet nemen en het niet ligt op moet pakken maar dat er dan zeker wel herstel mogelijk is :) 

Roger 3 jaar geleden

Hai ik ben Roger, 73 jaar oud en ging naar F4Free 7 dagen per week en ben sinds 2 weken thuis voor revalidatie. Wat mij helpt is 3x per dag oefeningen van de fysiotherapeut en heel veel wandelen. Buitenlucht.

Charlotte Holst 3 jaar geleden

Jeetje, wat een herkenning. Dat komt wel even binnen. 

Bij mij is het op 19 maart begonnen met "de hoest", pijn in mijn longen en benauwdheid. Nauwelijks verhoging, maar geen eetlust, niet helemaal lekker. Maar met iets meer rust en salbutamol wel te doen. Na twee weken doorwerken onder het mom van "het is een soort griepje" ging het echt bergafwaarts 

Kon nauwelijks meer uit mn woorden komen van uitputting, pijn, kotsmisselijk: mijn bed in gedurende bijna drie weken. Langsgeweest bij coronaspreekuur. Saturatie was goed, gelukkig, maar "We kunnen niets doen, uitzieken". Ben daarna weer voorzichtig gaan opbouwen met werk, maar elke dag zelfde patroon: meestal rond het middaguur (afhankelijk van hoeveelheid telefoontjes en bewegen) beginnen mijn longen op te spelen, raar vervelend gevoel, benauwdheid, niet lekker. Ik raak er gefrustreerd van.

Ben 42 en normaal heel gezond, alleen licht astmatisch in het verleden. Voel me ook door de huisarts in de steek gelaten, heb in het begin regelmatig gebeld, maar nazorg of advies is er bij ons blijkbaar niet bij. Dan zit je dus alleen thuis, soms best wel eng.

Als ik het per week bekijk zit er een stijgende lijn in, maar per dag is het echt een grillig verloop.

Ik heb trouwens baat bij qi gong en yoga oefeningen gericht op de long meridiaan. 


Aanvullend nog een vraag: ik ga er een beetje van uit dat Covid19 na 2 maanden niet meer in mijn systeem aanwezig is. Dat ik dus (ondanks herstelklachten) weer naar buiten kan en contact kan hebben met mensen op 1,5 meter afstand. Maar ik ben niet getest, dus hoe weet ik dit zeker? Is er een kans dat het virus nog latent aanwezig is? Of wordt de terugval simpelweg veroorzaakt door de lichamelijke gevolgen van het virus? Iemand die hier meer over weet? 

Ik zou ook graag naar de acupuncturist gaan, maar als er een kans is dat ik het virus nog heb, dan ga ik dat risico niet nemen natuurlijk.
 

Phoenix 3 jaar geleden

Ha Charlotte,

Ik weet zelf niet precies wat de kaders zijn waarbinnen je geacht wordt niet meer besmettelijk te zijn, maar heb daar elders op het forum wel wat advies over gelezen, volgens mij bij ‘vraag het een professional’.

Wat voor mijzelf ook wat rust heeft gegeven is dat ik vorige week bloedtesten heb gekregen - met name ter uitsluiting van embolie - maar dat ook naar de witte bloedlichaampjes is gekeken waaruit bleek dat er geen actieve infectie was maar wel een doorgemaakte. Dat voelde wel als bevestiging dat dit inderdaad herstel is en dat het virus weg is. Wellicht is dat voor jou ook mogelijk.

MPantic 3 jaar geleden

Het klinkt maar al te bekend. In eerste instantie doodziek van ergste soort griep wat ik kan bedenken, daarna paar dagen totale uitputting en sindsdien huidig traject. Ben al sinds 16 maart ziek. In de eerste 6-7 weken langzame verbetering (echt in een slakkentempo), maar voortdurend klachten. 
het lijkt dagelijks continu te oscilleren tussen niet lekker, ziek en hondsberoerd. Daarbij is niet lekker voelen hoogtepunt. De symptomen zullen wel bekend zijn: branderig gevoel longen/keel/rug, prop die vast zit in de keel of in de longen, vastzittend slijm die maar niet op te hoesten is, wazig in hoofd, hartslag temp die op en heer gaat,  uitputting en malaise, rillingen, diepe spierpijn, keelpijn etc.

Mijn werkgever wilde activiteiten opstarten iom Arbo en in weer 7 begonnen 3x 2 uurtjes met dag rust tussen. Ben overigens fysiotherapeut. In die 2 weken ging ik alsmaar achteruit tot afgelopen weekend wanneer ik volledig crashte en uiteindelijk terecht kwam bij spoedeisende hulp.

Die hebben niets kunnen vinden want op oppervlak ziet alles in orde uit. Dit zijn trouwens bevindingen van mijn huisarts, 2 keer nagekeken en bloedonderzoek, was allemaal goed. Heb ook coronatest gehad in week 9 maar deze was negatief. Vandaag komt als het goed is test binnen voor antistoffen, dus binnen 48 uur weet ik meer. Nog zo belangrijk al 6 weken last van verstoord slaap (2-3 uur max).

nu weer thuis in afwachting van oproep naar longarts, gevoel weer aan het begin te staan.

ik heb weinig vertrouwen in dit afwachtend beleid, dit zit niet tussen de oren, lange nasleep..mogelijk wel maar de voorspellingen van 3 maanden last van symptomen zijn gebaseerd op longontsteking met bekende pathogene, dit is een nieuw virus. 
ik heb zelf wat ingelezen in onderzoeken naar dichtstbijzijnde verwant van dit virus en dat is virus die SARS veroorzaakt (ze komen voor 80%) overeen. Hersteltijd van patiënten duurde gemiddeld 6 manden voordat ze 95% van longfunctie herstel hadden, bij zwaardere gevallen zelfs 36 maanden.

Al in al hoop ik als nooit voorheen niet gelijk te hebben en dat er gauw een eind of vooruitzicht komt.

veel sterkte en beterschap allemaal,

groeten

Milos

Lucius Sala 3 jaar geleden

post sars syndroom, heb ik al 2 jaar

EllenvanTuel 3 jaar geleden

Hoi milos,

wat is de uitkomst van de antistoffen test? Wel fijn dat je die kon doen. Mijn huisarts zegt dat deze rest nog onvoldoende betrouwbaar is. 

EllenvanTuel 3 jaar geleden

Wel verhelderend wat je zegt rondom duur. Mijn huisarts maakte ook de vergelijking met een gewone longontsteking en dat hetbinnen 6 weken over zou moeten zijn. Ik zit nu in m’n 9e week. Ik heb het vermoeden dat het, zoals jij ook uitlegt, vele malen langer zal duren voordat we weer de oude zijn. Hoe gaat het nu met je klachten? Wel weer iets verbetert? Beterschap! Aan iedereen die dit leest 

Fabioo2 3 jaar geleden

Dag Philip. Ik herken het. Vandaag 16 km gewoon gefietst en vanavond weer pijn op de borst en met name 1 long. Heel vervelend.
Chris

Jeannette Pols 3 jaar geleden

Wat mij wel helpt is 3x 2 paracetamolletjes per dag. Ideetje van de huisarts tegen de pijn.

Ik ben naar een ostheopaat geweest en dat was echt een enorme opsteker!

Al die 'ademhalingsspieren' en rond dat middenrif zat vast, ook nek (die longen zitten verrassend hoog!). Ik ben daar nu 2 keer geweest en heb weer het lijf van n jonge meid :-)

Behalve die longetjes dan. Die branden en praten is niet zo goed (en dan merk je dat je toch heel wat af kletst op n dag! Zoom is extra vermoeiend, telefoon is beter). Wandelen en praten, mijn favoriete bezigheid, is eigenlijk niet te doen.

Hou je taai mensen!

Trinity_232 3 jaar geleden

Herkenbaar. Ben halverwege maart ziek geworden, nog ooit in mn leven zo ziek geweest. Restklachten zijn sinds 4 weken snel kortademig en druk op de borst, hoesten bij inspanning en erge vermoeidheid. Afgelopen week gestart bij long-fysio. Ook ik kreeg te horen dat ik moet rekenen dat ik max op 50% functioneer. Teveel doen betekent dag later prijs betalen. Als je vandaag 60% energie verbruikt start je morgen bij voorbaat met 10% minder.

Ik moet 3x daags oefeningen doen om te piekbelasting voorzichtig te verhogen. Verder standaard wandelingetje. Belangrijk is dat je af gaat op je lijf, kortademig betekent even rusten. Ik merk wel dat het heel langzaam iets vooruit gaat. Met de nadruk op langzaam.

Neem de tijd en ga niks overhaasten!

EllenvanTuel 3 jaar geleden

Hoi,

heel herkenbaar. Ik ben rond 23-3 ziek geworden en herstel duurt en duurt, kost veel tijd. Heb nu pas het gevoel dat het ergens heengaat. Ook wij zijn 2 weken geleden gestart met fysio die gespecialiseerd is in Corona. Ze zegt dat we al 10 min (heel langzaam) mogen fietsen. 

mag ik vragen hoe lang je wandelt per moment op een dag? 


Beterschap en idd: heel rustig aan

Philip2 3 jaar geleden

Lieve mensen,

Vergelijkbare ervaringen voor mij.
23 jaar oud en prima gezond.
Eind september besmet geraakt.
Acceptabel herstel thuis, met de bekende verergering van klachten tussen dag 5 en 10, de weken daarna langzaam herstel met telkens een paar stappen vooruit, en dan weer een paar stappen achteruit.
Wel telkens rustig kunnen fietsen en wandelen buiten.

Toen eind week 7 ineens gecrasht.
Na een paar dagen steviger wandelen en fietsen met de bedoeling om weer fitter te worden, onverwachts een complete terugval.
Ik kwam ineens de trap niet meer op, had weer koorts en vooral hevige, moeilijk te beschrijven malaise bij elke inspanning.
In die staat een paar dagen lang amper voor mezelf kunnen zorgen.
Toen via telefonisch contact met de huisarts per ambulance naar de SEH gebracht voor medisch onderzoek.
Nieuwe coronatest negatief.
Hartfilmpje (ECG), hart echo, longfoto (CT), bloedwaarden allemaal in orde.
Toch met 23 jaar oud ineens praktisch invalide.
Nu bij mijn ouders op de begane grond.
Me even overgeven aan totale verzorging.
Inspanning weer langzaam opbouwen.
Fysio en psycholoog inschakelen.

Tips tot nu toe:

    1.    Beperk (ongemerkt) hyperventileren.
Door verzwakte ademhalingsspieren en (onbewuste) stress ga je makkelijk ongemerkt hyperventileren. 
Daardoor worden je klachten juist erger. 
Hyperventileren komt niet altijd door snel ademhalen, maar kan ook puur komen door ‘oppervlakkig’/‘hoog’/‘vanuit je borst’/niet ‘vanuit je buik’ ademhalen.
(Ik had pas door dat ik het deed toen de artsen het zeiden. 100% zuurstofsaturatie in rust is er o.a. een teken van.)
Probeer je buik langzaam uit te zetten bij inademen en je buik langzaam weer in te trekken bij uitademen.
Schouders en nekspieren ontspannen. 
Vooral lang en rustig uitademen.
Als dat eng is in het begin: begin met een paar ademhalingen per keer.
Zo train je ook je ademhalingsspieren weer, en dat heb je nu juist nodig.

    2.    Ga bewust om met het mentale aspect.
Als je (onbewust) een negatief beeld hebt van je situatie, blijft je fysieke gesteldheid ook langer slecht.
Dat is het nocebo-effect (het omgekeerde placebo-effect).
Er is een voortdurende wisselwerking tussen lichaam en geest: lichaam en geest (de mens) zijn één systeem.
Zo is de mens voortdurend onderdeel van zijn eigen ‘self-fulfilling prophecy’.
Dat kan ook juist de andere kant op werken.
Door positief te denken en opgewekt te blijven, zal je fysiek juist sneller opknappen. (Dat is het placebo-effect.)

Daarvoor twee manieren:

2a. Cognitieve gedragstherapie: probeer na te gaan of je niet negatieve gedachtes hebt over je situatie die eigenlijk niet helemaal kloppen of die eigenlijk niet helemaal terecht zijn. 
Het heeft geen zin om negatief te denken over je situatie, het is niet jouw schuld dat je even niets kan, het is menselijk om af en toe tegenslag mee te maken, zijn er geen mooie dingen om naar uit te kijken?, is alles wel zo erg als het lijkt?

2b. Mindfulness: probeer je aandacht bewust te richten op de dingen om je heen en de gedachtes en emoties in je hoofd op het huidige moment, en al die dingen gewoon rustig op te merken zonder er een (negatief) waardeoordeel aan te verbinden.
Zo dwaal je niet onbewust af in negatieve gedachtes of emoties die een onterecht negatief beeld van je situatie juist verder opblazen.
Voel hoe je billen in je stoel rusten en je voeten contact maken met de grond. Of voel hoe je zij op je matras rust en je hoofd op je kussen. Merk op welke geluiden je buiten kan horen. 
Als je een negatieve gedachte of emotie opmerkt, denk dan: oke, dit denk of voel ik even, maar so what? Dat is menselijk en gaat vanzelf weer over.

Tot slot: soms heb je zelf niet door hoe groot de mentale component bij jou is.
(Zie o.a.:
Koorts kan soms puur door stress worden veroorzaakt: 
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4843908/
Mensen met mentale klachten hebben meer kans op ‘long covid’: 
https://www.thelancet.com/journals/lanpsy/article/PIIS2215-0366(20)3046…)
Laat je huisarts daar een inschatting van maken. 
Schakel op basis daarvan zo nodig een psycholoog in.

    3.    Wees niet te hard voor jezelf om op tijd meer verzorging voor jezelf te regelen. 
Als je familieleden hebt die bereid zijn je te verzorgen en bij wie je tijdelijk kan intrekken: doe dat. Mensen die van je houden zijn tot meer bereid dan je denkt.
Als dat moeilijk is: vraag de huisarts om thuiszorg of een andere oplossing.
Door je voortdurend zorgen te maken over de basics in huis die nu misschien even te veel van je vragen, zoals jezelf verzorgen, eten maken, huishouden, etc., word je alleen maar gefrustreerd en misschien wanhopig, met tegengesteld resultaat.
Geef je even over aan de zorg die nu nodig is.
Probeer een situatie te regelen waarin je je inspanning weer rustig kan opbouwen vanuit een basissituatie van ontspanning.

Samenvattend is mijn aanpak nu:
‘overwinnen door overgeven’.

Niet aan mijn eigen verlies, maar aan de rust, tijd en aandacht (van mezelf) die ik nu even nodig heb.

Succes!


Anja1969 3 jaar geleden

Hoi Philip2, 

Djw voor je tips. Ik moet me idd overgeven aan vele dingen anders wordt het zo gestrest en maak ik het mezelf nog moeilijker. Iedere dag nu bekijken wat ik kan en dat is dan al een overwinning idd. 

Groetjes anja 

Ingezv 3 jaar geleden

Wow Philip2,

Wat een goed verhaal. Je geeft een aantal hele goede tips hier. Ik ga daar zeker wat aan hebben, en ik denk veel mensen. Bedankt. 

Ik hoop dat je uiteindelijk goed herstelt. Jij en ik hebben gelukkig een situatie waarin er voor ons wordt gezorgd. Gewoon rustig opbouwen en dan komen we er wel ?.

Groetjes, Inge

lars1990 3 jaar geleden

Hi iedereen,

Mijn naam is Lars, 30 jaar oud en heb midden Maart corona gehad. Toen geen test gehad, maar wel koorts en andere symptomen. In Mei had ik een positieve anti-lichamen test. Ik heb ook maanden last gehad van benauwdheid/pijn op borst en vermoeidheid, maar eindelijk gaat het weer (een week of 8-10 nu) een stuk beter... Hou dus vol, ik weet hoe klote het is..

Ik ben tweemaal naar een longarts geweest en foto's gemaakt maar daar was (gelukkig) geen enkele schade op te zien. Afgezien van veel wandelen (langzaam opbouwen), fietsen en wat andere dagelijkse oefeningen, heeft die longarts me 2 dingen aangeraden:

1. Een powerbreather om ademhalingsspieren te trainen

2. Ik heb twee weken een kuur gehad met Naproxen (eigenlijk een anti-reuma klachten medicijn), dat heeft mij geholpen.

Heel erg veel sterkte. 

Hanneke27 3 jaar geleden

Hoi Lars,

Fijn dat het de betere kant opgaat met je.

Mag ik vragen welke powerbreathe jij hebt?

Ik zie verschillende qua weerstand en dan raak ik dus de kluts een beetje kwijt.

Alvast bedankt!

Hanneke

Ingezv 3 jaar geleden

Hoi Lars,

Fijn on te horen dat het bij jou inmiddels beter gaat. Dat geeft ons weer hoop ?. Ik denk inderdaad dat een powerbreather, of een blaasinstrument bespelen goed kan helpen. Ik ga voor dat laatste zodra ik weer kan, want de eerste keer ging ik daar ook heel goed mee vooruit. Maar als je geen instrument bedoelt werkt een powerbreather ook. 

Groetjes,

Inge

Anoniem (niet gecontroleerd) 1 jaar geleden

.

22 oktober 2022

Feb. Ben ik heel ziek geweest door corona. Heb 13 dagen doodziek op bed gelegen. Wel thuis. Dacht met 5 weken thuis blijven naderhand, het gaat weer ik kan weer werken. Had nog wel een aantal lichte klachten toen. Toch gaan werken. Eind april stortte ik volledig in. Nachtmerrie…wat een pijn en kreeg alle klachten dubbel dwars terug.
Van huisarts naar neuroloog ergotherapie en manueel en volledig ziek gemeld, denkend dat ik hard met mijn herstel bezig was. Alles ging weer in een langzaam tempo goed. Ik kon zelfs op vakantie in de zomer. Sept. Weer gaan opbouwen met werk.
Rustig aan voor mijn gevoel. Tot ik 3 dagen geleden weer volledig ben ingestort. Ik heb me wel 4x getest..ik dacht . .dit moet gewoon weer corona zijn. Telkens negatief. Nu is het gevolg dat ik weer volledig plat lig en niks kan. Bizar gewoon. Ik heb enorm veel pijn in mijn lichaam. Het lijkt echt zenuwpijn. Mijn hele lijf brand, drukkend gevoel op mijn hoofd weer. Hoofdpijn vreselijk. Verstoring in mijn slaap. Slaap maar hooguit 3 uur per nacht. Vooral die pijn is bijna niet te doen. Kan niet op rug, buik, zij of op mijn hoofd liggen. Dat alles voelt als een soort zenuwpijn. Ik ben echt ten einde raad momenteel. Ik weet me mentaal sterk te houden maar merk dat ik dit niet lang ga volhouden meer.
Ook paracetamol, Ibuproven etc helpt niks helaas tegen de pijn. Herkend iemand zich in dit verhaal? en heeft iemand tips hoe hier mee om te gaan, wat te doen tegen de pijn. Dan hoor ik dat heel graag. Bedankt alvast

Sami 1 jaar geleden

Dag Claudia,

Ontzettend naar zo’n terugval … Ik snap de wanhoop. Maar ga er niet meteen van uit dat je nu helemaal terug bij af bent. Misschien heeft je lichaam de laatste maanden toch geleerd hoe het moet herstellen.

Kan het zijn dat er iets specifieks is waarop je lichaam nu heeft gereageerd? Bijvoorbeeld een of andere infectie, bepaalde voeding, een verandering in je dagelijkse routine, een stressvolle gebeurtenis.

Bij mij blijkt mijn menstruatiecyclus ineens invloed te hebben op terugvallen. Dat is begonnen toen ik (na bijna een jaar) begon te herstellen van postcovid en ik me steeds meer mezelf voelde en weer meer kon. Ik krijg nu op een bepaald moment in de cyclus last van energiepieken met daarna een tijdelijke terugval.

Daarnaast lijk ik ook meer last te hebben van ziektes die rondgaan. Was vroeger zelden ziek of werd er in elk geval niet door uitgeschakeld. Tegenwoordig lijkt mijn lijf veel heftiger te reageren op alles wat ik oploop en worden mijn postcovidklachten ook weer erger (tot nu toe steeds tijdelijk).

Al lijkt het de laatste twee weken voor het eerst mee te vallen met het oppikken van ziektes. Op mijn werk vallen nu continu collega’s uit met griep of corona en ik heb tot nu toe alleen licht last gehad van slikproblemen en verkoudheid.

Sterkte, Sami

Sami 1 jaar geleden

Sorry, realiseer me nu dat je vroeg om oplossingen om hier doorheen te komen. Bij die zenuwpijnklachten is het volgens mij goed om te laten checken of er niks mis is met de hoeveelheid vitaminen en andere stoffen. B12-tekort geeft bijvoorbeeld dit soort klachten en dat kan met injecties worden bijgesteld.

Anoniem (niet gecontroleerd) 1 jaar geleden

In aanvulling op het b12 verhaal: (ik injecteer al frequent sinds juni 2020 wegens tekorten en neurologische klachten)

Let er op dat bloedprikken op b12 alleen maar zin heeft als je geen vitamines met b12 slikt + geen voedingsmiddelen of andere supplementen gebruikt waar het in zit/aan toegevoegd is. Je waardes zijn dan 'vals verhoogd'. De bloedonderzoeken naar b12 kunnen geen tekorten meten op cel- en weefselniveau. Enkel wat er in je bloed zit. Hoge bloedwaardes zeggen in geval van toevoegingen in voeding' of supplementen helaas niets over het wel/niet hebben van een tekort. Je kunt dan nog steeds een tekort op weefsel en celniveau hebben, alleen de bloedonderzoeken kunnen dit dan niet oppikken.

Schone waardes verkrijg je dan door 3-6 maanden te stoppen met alles waar het aan is toegevoegd. Mensen zonder opname probleem kunnen voldoende uit hun voeding halen.

Anoniem (niet gecontroleerd) 1 jaar geleden

Hoe weet je nou dat je lichaam mss wel een probleem heeft, met de opname van B12. 

Anoniem (niet gecontroleerd) 1 jaar geleden

B12 is een ingewikkelde materie. Ik kan en wil niet alles uitleggen, daar heb ik de energie niet voor. Als je fb hebt wordt dan lid van of 'b12 de vergeten ziekte' en/of 'b12 van elkaar'. Geen FB dan kun je veel vinden op de website van de stichting b12 tekort, of het b12 instituut.

Opnameprobleem kan aangetoond worden met bepaalde bloedonderzoeken (onderzoek parieriele cellen, intrinsieke factor, etc), maar ook alleen als je niets gebruikt waar b12 in zit. (Onderzoeken weet ik verder niet exact omdat dit bij mij niet aan de orde was > maagverkleining is hoe dan ook een gecreeerd opnameprobleem door de ingreep en de manier waarop het lijf daarna werkt.


zonder ingewikkelde onderzoeken;

Je moet eerst nu je waarde weten, of een recente waarde. Als je dan stopt met alles waar b12 in zit voor 3-6 maanden (supplementen dan) maar wel gewoon normaal en volledig eet, dan neem je zonder opnameprobleem b12 op uit je voeding. Je waarde zal dan niet fors dalen. Met een opnameprobleem zul je weinig tot niets uit voeding opnemen. 3-6 maanden stoppen met supplementen  en je waarde zal met een opnameprobleem, ondanks voeding die van nature b12 bevat, onderuit gaan.


Overigens vinden veel huisartsen b12 injecties een hype. Je zult je dus goed in moeten lezen om het gesprek met je arts uberhaupt goed aan te kunnen gaan en de 'arts te kunnen overtuigen' van de noodzaak. 


Met een opnameprobleem zijn alleen injecties een optie, maar steeds meer apotheken en hiuisartsen helpen mensen aan de smelttabletten (met een opnameprobleem neem je die ook niet op > je verhoogd alleen de waarde in je bloed)

Anoniem (niet gecontroleerd) 1 jaar geleden

Hoi Sami,

Bedankt voor je reactie en tips. Ik werk op een KDV...waar natuurlijk de baccillen je om de oren vliegen. Ik denk zelf dat ik toch te snel kwa tempo met opbouwen ben bezig geweest. Ik voelde namelijk wel langzaam wat klachten terug komen maar die heb ik genegeerd. Dat is nu een enorme les voor mij. Die energie pieken herken ik wel. Daarom dacht ik ook echt van ik ben nu  aan het herstellen. Had nooit gedacht dat ik nu nog zo'n grote terugval zou krijgen. Ik realiseer me nu dat  eind april toen ik instortte en 5 maanden daarna weer opbouwen met werken dat dat voor long-covid mss wel iets te enthousiast Is geweest. Ik dacht ook niet dat ik long-covid zou hebben. Ik dacht meer ik zit er deels tussenin. Ik ga nu anders met mijn herstel om. De B12 heb ik al een paar keer aan de huisarts gevraagt, ze zegt dat dat weinig zin heeft, zolang ik fruit en groentes eet. 



Sami 1 jaar geleden

Dag Claudia,

Een blijvende grote terugval hoop ik ook niet te krijgen. Het idee dat je die zorgvuldig opgebouwde bewegingsvrijheid weer kwijtraakt, pffff … Maar ik hoop dat het herstel dan toch sneller verloopt. Het scheelt, denk ik, dat je niet weer het hele wiel opnieuw hoeft uit te vinden voor wat wel en niet bijdraagt aan herstel.

Kun je inmiddels al wel weer een houding vinden om te liggen, of is de zenuwpijn nog even erg? Ik heb dat zelf een paar dagen gehad in de tweede week nadat ik besmet bleek (juni 2021). Toen dat voorbij was, zijn de postcovidklachten begonnen. Bij elke wisseling van fysieke of cognitieve activiteit kreeg ik toen acuut hartkloppingen en stopte mijn ademhaling. Heb echt het gevoel dat het zenuwstelsel toen is ingestort doordat toen iets mis is gegaan met de aanmaak van allerlei belangrijke stoffen in het lichaam.

Pas maanden later, toen ik me bij C-Support aanmeldde (feb 2022), kwam ik erachter dat allerlei klachten die ik al die maanden had, vergelijkbaar waren met klachten bij een vitamine B12-tekort. Ik was die info tegengekomen nadat ik daar informatie over had gezocht, omdat de contactpersoon van C-Support destijds vertelde dat bij longcovid vaak tekorten aan vitamine B12 en D werden gevonden, en dat het daarom handig was om dat te laten checken.

Ik heb dat uiteindelijk niet laten doen, omdat ik net een paar dagen eerder via de huisarts bloedonderzoek had gehad, omdat ze wilde uitsluiten dat de klachten door andere problemen werden veroorzaakt. Ik ben wel meer dierlijke producten gaan eten (ook voor eiwitten voor spieropbouw).

Site waar ik de symptomen herkende (met name bij ‘Klachten op langere termijn’:

En interessant, maar wat lastiger lezen, is een Engelstalig wetenschappelijk artikel uit 2019 over misconcepties en misverstanden over B12-tekort. Daarin staan wat casussen waarbij ik ook klachten herkende:

Groet, Sami




Steun ons

Er moet meer perspectief komen voor mensen met Long Covid. Steun ons belangrijke werk!

Gezichten achter Long Covid